Wat heb je nodig?
- 1 liter gepasteuriseerde of gesteriliseerde volle melk
noot: bij gepasteuriseerde melk is de kans op mislukken door besmetting een stuk groter. - Heet water en eventueel soda.
- Glazen fles of pot van minimaal 1 liter.
- 2 eetlepels verse yoghurt, bijvoorbeeld Biogarde met Bifidobacterium, Lactobacillus acidophilus en Streptococcus thermophilus
- Thermometer
- Een pan en een kom die in de pan past voor het ‘au bain marie’ verwarmen van de melk.
- Grote roestvrijstalen lepel om te roeren.
Het experiment
- LET OP, WARM! Steriliseer (= doden van micro-organismen) voor je begint de glazen pot/fles en de lepel met kokend heet water. Voeg eventueel twee eetlepels soda toe aan het water voor een beter resultaat. Spoel de materialen goed af met heet water en maak ze droog met een SCHONE theedoek.
- Deze stap is zeer aan te raden bij gepasteuriseerde melk. Bij gesteriliseerde melk kun je deze stap overslaan, maar let op dat je dan zo schoon mogelijk werkt!
LET OP, WARM! Verhit de melk ‘au bain marie’ tot een temperatuur van 80 °C. Zet daarna het vuur uit en laat de melk afkoelen tot 40 °C. - Meng 2 eetlepels yoghurt of yoghurtcultuur door de melk
- Giet de yoghurt in de schone pot/fles en zet het op een warme plek neer. Tussen 30 en 40 °C verloopt de fermentatie het beste. Als het te koud is gaat het heel traag, als het te warm is raakt de cultuur inactief.
- Laat de yoghurt tot 24 uur staan. Hoe langer, hoe meer melksuiker (lactose) wordt omgezet in melkzuur en hoe zuurder dus de melk wordt. Je kunt dus ook eerder stoppen (tussen de 4 en 24 uur).
- Zet de yoghurt enkele uren in de koelkast voordat je deze serveert. De yoghurt is ongeveer 2 weken houdbaar in de koelkast.
- Wil je nieuwe yoghurt maken? Je kunt dan twee eetlepels van de ‘oude’ yoghurt gebruiken. Na ongeveer 10 keer overenten (ofwel het toevoegen van twee eetlepels van de ‘oude’ yoghurt) krijgen de verkeerde bacteriën de overhand en moet je nieuwe yoghurt gebruiken.
Wat gebeurt er?
Bacteriën in de yoghurt of de yoghurtcultuur gebruiken de lactose in de melk en zetten dit om in melkzuur. De bacteriesoorten die hier meestal voor zorgen zijn Lactobacillus delbrueckii ssp. Bulgaricus en Streptococcus thermophilus. De verzuring geeft de yoghurt haar kenmerkende smaak. Hoe langer en hoe beter verwarmd je de cultuur laat staan, hoe sneller en hoe meer lactose wordt omgezet in melkzuur en hoe zuurder dus de yoghurt wordt. De yoghurt blijft vaak best dun. Dit komt omdat in yoghurt die je in de supermarkt koopt vaak verdikkingsmiddelen worden toegevoegd. Dit maakt echter voor de smaak niets uit.
